İbadətin dəyəri, ağlın ölçüsü qədərdir

Süleyman Diləmi nəql edir: “İmam Sadiqə (ə) dedim: “Filankəs ibadətdə və dindarlıqda bu cürdür”.

İmam (ə) buyurdu: “Ağlı necədir?”.

Dedim: “Bilmirəm”.

Buyurdu: “Həqiqətən, əməlin mükafatı ağlın ölçüsü qədərdir”.

Sonra buyurdu: “Bəni-İsrayildən olan bir kişi yaşıl çəmənlikdə ki, çoxlu ağaclar və şirin suyu vardı, Allaha pərəstiş edirdi. Bir mələk oradan keçirdi və onu görüb dayandı və dedi: “Pərvərdiagara! Bu bəndənin mükafat və savabının miqdarını mənə göstər”.

Allah abidin savabını mələyə göstərir. Bu savab mələyin gözündə çox az görünür. Ona görə təəccüb edir. Və Allah ona buyurur: “Onun yanına get və onunla yoldaş ol ki, bu məsələ sənin üçün aydın olsun”.

Mələk insan cildində həmin kişinin yanına gəlir.

Abid ondan soruşur: “Sən kimsən?”

Mələk deyir: “Mən abid bir bəndəyəm. Sənin bu məkandakı ibadətindən agah olmuşam və gəlmişəm ki, burada Allaha bir yerdə pərəstiş edək”.

Mələk həmin günü abidlə vaxt keçirir. Sabahı günün səhəri abidə deyir: “Necə də gözəl suyu və səfalı havası olan yerin vardır!”.

Abid deyir: “Bəli, hər bir cəhətdən gözəldir. Ancaq buranın bir eybi vardır”.

Mələk soruşur: “O eyib nədir?”.

Abid deyir: “Kaş Allahımın uzunqulağı olaydı. Əgər uzunqulaq olsaydı, bu yaşıllıqda otlayardı və yaşıllıq hədər getməzdi”.

Mələk soruşur: “Sənin Allahının uzunqulağı yoxdur?”.

Deyir: “Bəli. Əgər uzunqulağı olsaydı, bu otlar məhv olmaz, faydasız şəkildə aradan getməzdilər. Allah mələyə vəhy edir ki, mən ona ağlı ölçüsündə mükafat verirəm”. (Hədənə)

/Deyerler.org/