Biz başlanğıca qayıdırıq
Burada mühüm sual yaranır: Düşmənin bu qərara sadiq qalmasına kim zəmanət verəcək? Siyasi təminata bel bağlamaq olarmı?”
Müqavimət suverenlik və milli müstəqillik mövzusunda ziddiyyətli mövqe nümayiş etdirməklə yanaşı, sionist varlığın hərbi və strateji planları haqqında hərtərəfli məlumatlı olduğunu vurğulayır. Milli maraqların qorunması üçün strateji perspektivdən hərəkət etməyin vacibliyini əsas gətirən müqavimət, Livanın təhlükəsizliyini təhdid edən ekspansionist düşmən planlarına qarşı tədbir görməyi zəruri hesab edir. Əl-Əxbar yazıçısı Mohammed Raad-a görə, İsrailhücumlarını dayandırmaq üçün çəkindirici təzyiqlərə məruz qalmadıqca kompromis qərarlarınaəməl etməyəcək .
İslam Müqaviməti heç vaxt öz fikirlərinə qapalı olmayıb və ya müxalif fikirləri müzakirə etməkdən yayınmayıb. Xüsusilə suverenlik, milli istiqlal və milli müqəddərat məsələlərində bu müzakirələrə həmişə açıq olub.
Bununla belə, müqavimət təvazökar bir əminlik və haqlı qürurla qəbul edir ki, düşmən hesab etdiyi sionist varlığın hərbi doktrinası, mübarizə üsulları və layihələri ilə yaxından tanış olan təcrübəyə malikdir.
Bu kontekstdə milli tale və suverenlik məsələləri təkcə cari milli maraqlar nəzərə alınmaqla deyil, həm də strateji milli maraqlar , hüquqi və insan hüquqlarının müdafiəsi əsasında həll edilməlidir .
Çünki bu gün milli maraqlarımıza uyğun görünən bir vəziyyət strateji balanslar dəyişərsə və ya qüvvələr nisbəti düşmənin xeyrinə dəyişərsə, qısa və ya uzunmüddətli perspektivdə bu maraqlarla ziddiyyət təşkil edə bilər.
Bu vəziyyət milli maraqlarımızın yenidən qiymətləndirilməsi zərurətini yarada bilər.
Üstəlik, ölkəmizin milli suverenliyimiz, təhlükəsizliyimiz və sabitliyimiz üçün davamlı təhlükə ekspansionist və strateji ambisiyaları olan ekzistensial düşməndən qaynaqlanır.
Bu həqiqəti bütün dünya mütəfəkkirləri, dini ekspertlər və siyasi-tarixi tədqiqatçılar bilirlər.
Ona görə də biz suverenliyimiz və milli təhlükəsizliyimizlə bağlı məsələləri ölkəmizi bu düşmənin təhdidlərindən və ekzistensial risklərindən strateji cəhətdən qorumaq əsasında formalaşdırmalıyıq.
Bu iki əsasa görə, yuxarıda qeyd olunan bütün səbəblərə görə, İslam Müqaviməti bu prinsipləri ən azı minimum nəzərə alan istənilən təklif və ya formata açıqdır.
Əks halda, Livanın sabitliyi və suverenliyi sionist düşmənin şəxsi mənafeyindən və ya özbaşına rəftarlarından, imkanlarının artmasından və ya müttəfiqliklərinin effektivliyindən asılı olaraq tərəddüd etməyə məhkumdur.
Sionistlərin və Amerikanın Livana hücumundan sonra 2006-cı ildə qəbul edilmiş BMT-nin 1701 saylı qətnaməsi Livanın milli strateji maraqlarını və hüquqi prinsiplərini ən azı minimum dərəcədə nəzərə alan nümunə göstərdi.
Buna görə də İslam Müqaviməti xüsusilə qərarın birinci mərhələsində öz öhdəliklərinə uyğunlaşdı və sadiq qaldı. Lakin düşmən bu qərarın müddəalarını pozmaqda davam etdi və bu pozuntular 30 mindən çox hadisəni təşkil etdi.
Bu, qərarın icrasına nəzarət edən tərəflərin sionist rejimə qarşı heç bir təzyiq göstərməməsinə baxmayaraq baş verib.
Düşmənin davam edən, artan və cavabsız qanun pozuntuları qarşısında bu pozuntuların vurduğu zərərin qarşısının alınması üçün zəruri olan bəzi müdaxilələrə dair müzakirələrin azaldılması lazımdır.
Lakin hadisələrin müharibəyə çevrilməməsi üçün bu cür müdaxilələrin diqqətlə idarə olunması vacibdir.
Bu anlaşma 2006-cı ildən 7 oktyabr 2023-cü ilə qədər Livanda həyata keçirilib. Lakin bu tarixdən sonra düşmənin və bölgənin şərtləri dəyişdi və İslam Müqaviməti Qəzzaya qarşı dəstək və müdafiə mövqeyi tutdu.
Bu qərar müqavimətin sionist düşmənin Qəzzanı hədəf alan layihələri və bu layihələrin Qəzzanın hüdudlarından kənara çıxan strateji risklərini dərindən dərk etməsinə əsaslanır.
Eyni zamanda, bu vəziyyət sionist varlığın beynəlxalq və regional müttəfiqləri vasitəsilə Suriyanı zəiflətmək və onun resurslarını tükəndirmək cəhdləri ilə əlaqələndirilir.
Düşmən Suriyanı təkfirçi hücumlarla hədəfə almaqla təkcə bu ölkəni deyil, Livandakı İslami Müqaviməti də zəiflətməyi hədəfləyib.
İslami Müqavimət, keçmişdə olduğu kimi, bu gün də sionist düşmənin təcavüzkar ekspansionist siyasətlərinə və Livan və regionda hökmranlıq etmək cəhdlərinə qarşı strateji çağırış kimi mövcud olmaqda davam edir.
Sionist varlığın Amerika administrasiyasının dəstəyi ilə həyata keçirdiyi normallaşdırma layihəsi çərçivəsində regional rejimləri bu layihəyə boyun əyməyə və onun tətbiqlərini qəbul etməyə məcbur etmək bu məqsədlərdən ibarətdir.
Suriyaya qarşı müharibənin strateji məqsədi həmin ölkəni zəiflətmək, rejimini devirmək və sonra Livandakı müqaviməti hədəfə almaq üçün qapı açmaq idi.
Bu plan, BMT-nin 1701 saylı qətnaməsi ilə tənzimlənən İsrail-Livan münasibətlərinin statusunu guya pozan prosesin bir hissəsi idi.
Şübhəsiz ki, İsrailin Əl-Əqsa tufanı bəhanəsi ilə başlatdığı hücum, mahiyyət etibarı ilə Qəzzada Həmas və digər müqavimət təşkilatlarını tamamilə ortadan qaldırmağa yönəlmiş bir plana əsaslanırdı.
Bu plan Qəzza əhalisinin kütləvi şəkildə məhv edilməsini, şəhərin tamamilə məhv edilməsini və sağ qalanların yeni sürgünə məcbur edilməsini nəzərdə tuturdu.
Sionist düşmən bu dağıdıcı strategiyanı tamamladıqdan sonra yenidən Livana hücum etmək, İslami Müqaviməti məhv etmək və yeni qüvvələr balansı ilə Livana nəzarət etmək niyyətindədir.
Bu, misli görünməmiş vasitə və üsullarla sionist varlığının ölkə daxilində təsirini gücləndirmək üçün hazırlanmış bir plandır.
Bu kontekstdə sionist varlığın layihələri, hədəf aldığı ərazilər və Qəzza və Livana qarşı həyata keçirdiyi hücumların mahiyyəti baxımından belə bir sual ortaya çıxır: Hücumun dayandırılması üçün təklif edilən həll yolu 1701 saylı qətnaməyə əsaslanırsa. , Livanın 2006-cı ildən bəri ardıcıl hökumətləri vasitəsilə həyata keçirməyə sadiq qaldığı bir vaxtda belə bir sual yaranır: Əgər qayıdış olarsa, düşmən bu təklifə necə yanaşacaq?
Aydındır ki, düşmən bu qərarı həyata keçirməkdən yayınmaq üçün müxtəlif üsullarla manevr edəcək, gecikdirmə taktikası hazırlayıb müqavimətin effektivliyinə son qoymaq üçün dəyişikliklər tətbiq etməyə çalışacaq.
Müqavimətin möhkəm mövqeyi, sabitliyi və Livan xalqının əksəriyyəti tərəfindən qəbul edilməsəydi, düşmənə qarşı bu qədər baha başa gələn və yorucu bir durğunluq mümkün olmazdı.
Ona görə də qurudakı hərbi təzyiqlər tükənməyincə, düşmənin bu təklifə müsbət cavab verməsi və ya Livana hücumunu dayandırmağa razılıq verməsi ehtimalı çox azdır.
Yenə də dolayı danışıqların nəticəsini gözləyəcəyik. Bu prosesdə TBMM sədri Nebih Berrinin aşağıdakı açıqlaması diqqət çəkir:
“1701 saylı qərarın mətnində ediləcək hər hansı müsbət və ya mənfi dəyişikliklər heç bir məntiqli və məntiqli şəxs tərəfindən qəbul edilə bilməz”.
Bu bəyanat müqavimətin müdafiə etdiyi suverenlik və insan haqları davasına əsaslanan qətiyyətli, etibarlı və milli mövqeyi əks etdirir.
Amma burada mühüm sual ortaya çıxır: Düşmənin bu qərara əməl etməsinə kim zəmanət verəcək? Siyasi təminata arxalanmaq olarmı?
Bunu əminliklə söyləmək üçün, ən güclü təminat düşməni yenidən hücumunu dayandırmağa və Livan xalqının iradəsini qırmaq cəhdindən əl çəkməyə məcbur edən xalq, ordu və müqavimət bərabərliyindədir .
Əgər bu tənliyin əsası və ya işləməsi ilə bağlı hələ də müzakirələr davam edərsə və ya alternativ düstur təklif olunarsa, bu məsələ ilə bağlı qərar vermənin ən real və effektiv yolu milli suverenliyə əsaslanan dialoq olacaqdır .
Yalnız belə dialoq Livanın milli barışığını gücləndirəcək və gələcək qeyri-müəyyənlikləri aradan qaldıracaq.
