Erməni xalqı 2018-ci ildə səhv edib? – Ən çox müzakirə olunan məsələ və reallıq

Ermənistanda xüsusilə son üç-dörd ildə tez-tez 2018-ci ildə xalqın səhv etdiyini eşitmək mümkündür. Bu barədə müxtəlif siyasi qruplar, partiyalar, onların ayrı-ayrı nümayəndələri danışırlar.

Üstəlik, bu barədə bu mənada açıq “alicənablıq” ilə danışırlar ki, xalq səhv edib, səhvin nəticəsi ağır olub, amma eybi yoxdur, onlar xalqı bağışlayırlar. Bu, erməni siyasi sistemi adlanan şeyin sinizminin təzahürüdür.

Üstəlik, əsasən Ermənistanda formalaşmış bu sistemin nümayəndələri, belə demək mümkündürsə, həmin nümayəndələrin “yeni nəsli” bu sinizm ilə diqqəti cəlb edirlər. Ermənistanda inqilab imperativinin yetişməsi də idarəetmənin nəticəsi idi. Əslində erməni xalqı səhvə yol verməyib, Sarkisyan-Köçəryan tandeminindən bezərək dəyişikliklər hərəkatının arxasınca gedib. Ermənistanda 2018-ci ildə baş verənləri hazırda istənilən cür şərh etmək olar, amma əvvəl olanı erməni xalqı çox düzgün və aydın qiymətləndirib.

Erməni xalqı 2018-ci ildə atdığı addımla 2018-ci ildə “gələni” deyil, 2018-ci ildə yola saldığını dəyərləndirib. Ermənistanda vəziyyətin o həddə çatması əslində o vaxta qədər idarəetməni həyata keçirmiş bütün elitaların və onlarla əlaqəsi olan müxtəlif dairələrin məsuliyyəti və həmçinin əhəmiyyətli dərəcədə cinayəti sahəsindədir.

Çünki Sarkisyan-Köçəryan sistemi Ermənistanı keyfiyyətcə dəyişmək üçün bir neçə məqamı əldən verib, həmişə ictimaiyyətin şikayətlərinə, cəmiyyətin etirazına, sosial, sosial-psixoloji vəziyyətə hakimiyyətin uca yerindən biganəlik və ya sinizm və təkəbbürlə baxıb. Məhz bu münasibət Ermənistanda söylənilməz dərəcədə böyük və müəyyən mənada kortəbii narazılığa səbəb olub.

Məhz bu narazılıq Ermənistanda artıq hər şəkildə o sistemdən qurtulmağı ictimaiyyət üçün əsas hala gətirib, yeni sistemin formalaşdırılması ilə bağlı məsələlərdə xüsusi şəkildə dərin araşdırma aparılmayıb. Erməni cəmiyyəti sonrakı gedişatı böyük ölçüdə ictimai-siyasi elitalardan asılı olan dəyişikliyi dəstəkləyib. Təbii ki, həmin gedişat ilk növbədə hakimiyyətə gələn, məsuliyyət payını tamamilə itirmiş qrupdan asılı idi. Eyni zamanda, öz işlərində praktiki olaraq uğursuzluğa düçar olmuş digər ictimai və siyasi aktorlardan da asılı idi.

Buna görə də Ermənistandakı siyasi və ictimai elita radikal çağırışlar əvəzinə və xalqın “səhvləri”ni bir-biri ilə danışmaqdansa, xalqla öz səhvlərini danışmağa başlasalar, düzgün iş görərlər. Ermənistanda yalnız bu halda vəziyyətin gələcək inkişafı üçün düzgün nəticələr çıxarmaq üçün real imkan yarana bilər.