HƏMAS və Ənsarullah arasında əlaqələr: Əl-Əqsa tufanının qazancı

“Bizim etməli olduğumuz yeganə şey, Həmas və Ənsarullah hərəkatları arasındakı əlaqələrin təcrübəsindən, Əl-Əqsa tufanının böyük nailiyyəti və Məhəmməd əl-Deyfin çağırışından öyrənmək, ona töhfə vermək və onun üzərində dayanmaqdır. Qalan hər şey sionizmə xidmətdir”.

Əl-Əxbar yazıçısı Musa əs-Səda Həmas və Ənsarullah arasındakı əlaqələrin inkişafını və xüsusilə Əl-Əqsa tufanından sonra qazandığı əhəmiyyəti araşdırır və iki müqavimət təşkilatının yaxınlaşmasının altında yatan dinamikanı araşdırır.Sada vurğulayır ki, HƏMAS-ın daxili dəyişiklikləri və Ənsarullahın Fələstinə sarsılmaz ideoloji dəstəyi iki tərəf arasında görünməmiş ittifaqın yolunu açdı. Bu ittifaq müstəmləkəçi və bölücü layihələrə qarşı müqavimət modelidir və Səda bu nümunədən dərs alaraq birliyə çağırır.

Nisan 2022’de, başkent Sanaa’da yüz binlerce kişinin önünde dev bir ekrandan kalabalığa seslenen Şehit İsmail Heniyye, Dünya Kudüs Günü münasebetiyle yaptığı konuşmada, “Kudüs, Sanaa’nın kalbindedir. Dün olduğu gibi bugün de Araplığın kaynağı ve İslam’ın beşiği olan Yemen, Kudüs ve Filistin aşığıdır,” demişti.

Bu sahneden yedi yıl önce, yani 2015 yılının mart ayında, Suudi-Amerikan saldırganlığının (Kararlılık Fırtınası) başlamasından üç gün sonra, İslami Direniş Hareketi (Hamas) bir bildiri yayımlayarak “Yemen’de meşru yönetimin yanında yer aldığını” teyit etmişti.

Bu iki sahne arasındaki gelişimi ve tezatı anlamak, Ensarullah ile Hamas hareketleri arasındaki ilişkinin Aksa Tufanı öncesindeki altyapısını ve bu ilişkinin yaşadığı devrimi kavramak açısından önemli.

Bu devrim, söz konusu ilişkiyi, iki Arap sosyo-politik hareketinin sınırları aşan bir ilişki biçimi için örnek bir çerçeve ve temel bir çekirdek hâline getirdi.

Hamas tarafında ise hareket, iç mekanizmalarında dönüşümler ve kaymalar yaşadı, bölgesel ve uluslararası ilişkilerinde gelişim gösterdi.

Burada dikkat çekici olan, katı coğrafi kısıtlamalara tabi, karmaşık bir yapıya sahip siyasi hareketin, Filistin halkının diasporasının çeşitli tezahürlerini —esirlerden kuşatma altındaki Gazze’deki mülteci kamplarında doğanlara, Arap ülkelerinde doğanlardan Batı ülkelerinde yaşayanlara kadar— kapsayan geniş yapısıyla (bu alanların her birinin gördüğü farklı siyasi çelişkilere, farklı dünyalara ve kendi entelektüel, sınıfsal ve siyasi oluşumlarına rağmen) derin iç farklılıklara rağmen resmi çerçevede görünür bir bütünlüğü korumuş olması.

Bu bütünlük, söz konusu çelişkilerin İslami Direniş Hareketi (Hamas) adındaki tek bir siyasi yapı içinde kalmasını sağlayacak şekilde özenle korundu.

Zarif ancak yüksek esnekliğe sahip bu bütünlüğün korunmasındaki başarı, hareketin örgütsel açıdan en önemli başarılarından biri.

Tarihsel örneklere bakıldığında, ulusal ve İslami hareketlerin örgütsel yapılarının bütünlüğü, bir anlaşmazlığın yönetilmesini gerektiren ilk çatışmada çöker ve bozulurdu.

Filistin toplumu gibi karmaşık, yaygın ve çoklu bağlamlara sahip bir durumda bunun nasıl olacağı ise ayrı bir konu.

Burada şunu hatırlatmak önemli: Toplumu örgütleme ve örgütlülüğü sürdürme süreci, özellikle temel amacı soykırıma maruz bırakılan toplumun örgütsel yapılarını yıkmak olan sömürgeci bir yapıyla karşı karşıya olunduğunda, ulusal kurtuluş hareketlerinin en önemli soruları ve açmazları.

Buradaki mesele, Hamas’ın Ensarullah ile ilişkisindeki dönüşümün, hareketin dinamiklerindeki iç kaymayı yansıtması; bu kayma, Aksa Tufanı başlıklı büyük bir eylem programına hazırlık başlığı altında gerçekleşmişti.

Bu, hareketin, bölgenin karmaşıklığı, Arap dünyasının durumu ve çelişkileriyle karmaşıklaşan Arap ve bölgesel ilişkiler ağının matrisini yeniden yapılandırması yoluyla oldu.

Ancak bu yeniden yapılanma, çelişkilerden ve farklı taraflarla ortak çıkarlardan yararlanma, tüm bunlar, tüm kurtuluş hareketlerinin tarihinin bize öğrettiği gibi, varoluş koşulu ve zaferin koşullarından biri.

Bu, direniş adına konuşulacak bir alanın olduğu el-Cezire platformunun yönetilmesi ve kullanılmasından, “arabulucu” Arap rejimleri ve diğerleriyle ilişkilerin yönetilmesine, direniş hareketleriyle ilişkilere ve Malezya, Pakistan ve Güney Amerika’daki sınır ötesi ilişkilere kadar uzanır.

Diğer taraf ise Ensarullah. Hareket, Filistin halkı ve hareketleriyle Arap siyasi ve duygusal ilişkisinde bize sağlam bir model sunuyor.

Teorik olarak, Araplar olarak, Filistin halkının Siyonizm karşısındaki sömürgeci konumu nedeniyle hepimizin savaşını verdiğini söylediğimizde, bu bir slogan meselesi değil.

Aksine, bu, performansımıza, uygulamalarımıza, anlayışımıza, takdirimize ve bu Arap halkı ve direnişi karşısındaki tevazumuza yansıyan bir analiz.

Bu durum, hareketin kurucusu Şehit Seyyid Hüseyin Bedreddin el-Husi’nin kurduğu özel, enternasyonalist ve İslami ideolojik doktrin aracılığıyla Yemen hareketinde kanıtlandı.

Bu, milenyumun başında doğduğu zaman diliminden, Amerika ve İsrail varlığıyla mücadelesindeki radikalliğine ve sınırları aşan boyutuna kadar modern Arap siyasi tarihinde eşi benzeri az görülen devrimci bir doktrin.

Dolayısıyla Ensarullah, Filistin halkına ve hareketlerine yönelik tutumun —bazıları size karşı dursa bile— değişmez, sabit bir faktör olduğu konusunda bir model sundu.

Hatta bu tutumda sebat etmek, anlaşmazlıkların, çelişkilerin ve saflaşmaların bunu değiştirmesine izin vermemek devrimci bir koşul. Aksi takdirde, pratik ve duygusal düzeydeki değişim ve Filistin davasının merkeziliğinin zayıflaması Siyonizm’in lehine iki nokta olacaktır.

Bu nedenle, Ensarullah hareketinin ilkeler demeti sarsılmadı. Lideri Seyyid Abdülmelik el-Husi’nin söylemi, medya ve ideolojik araçlarının söylemi, hatta Suudi-Amerikan saldırganlığı ve uzantılarıyla karşı karşıya olan sahadaki savaşçılarının söylemi bile ilkelere demir gibi bağlı kaldı.

Aynı şekilde, duygusal açıdan, Siyonist Yahudilere duyulan nefret, Yemen siyasi duygusallığının temel belirleyicisi olmaya devam etti.

Bu arka plandan hareketle, iki hareketin 7 Ekim’de büyük bir devrimci anda buluşması, iki tarafın da beklemediği dramatik bir gelişmeye sahne oldu.

Hamas’ın sosyal alanı ve savaşçıları, sanki yeni tanışıyorlarmış gibi yeni bir aktörün girişine tanık oldu.

Bu durum, ilişkideki algıyı ve bilinci değiştirdi ve yaklaşık on yıldır Arap ve dünya medyasının karalama ve savaş sisiyle örttüğü “Husiler” olarak adlandırılan bu tuhaf grubun keşfedilmesini sağladı.

Ensarullah açısından ise, savaşçı yiğitlik ve yaratıcılıktan büyük ve olağanüstü fedakârlık ve özveriye kadar uzanan devrimci moment, Arapların vicdanında kahraman, mücahit ve mümin Filistin halkına dair hayal edilen imajın bir teyidi oldu.

Bundan əlavə, Ənsarullah hərəkatının gəncliyi və tarixi boyu müharibə və qarşıdurmaların davamlı olması onu davamlı olaraq qiymətləndirilə bilən inqilabi həyəcan və səfərbərlik vəziyyətində saxlamışdır.

İki tərəf arasındakı əlaqələr bu gün Əl-Əqsa tufanı və müharibədə emosional və siyasi inteqrasiya yolu ilə Fələstin təşkilatı ilə ərəb dövlət hakimiyyətinə malik ərəb təşkilatı arasında görünməmiş ölçü və forma səviyyəsinə çatıb.

Media alətlərini, vizualları, dizaynları, səfərbərlikləri uyğunlaşdırmaqla və bir-birini gücləndirən qanunilikləri uyğunlaşdırmaqla, Yəmən Əl-Əqsa Daşqını layihəsinin regional və ərəb ölçüsü üçün sabit etibarlılıq yaratmaqdan Ənsarullahın şüarlarının və inqilabi yanaşmalarının etibarlılığını sübut etməyə doğru getdi.

Ərəb dünyasındakı siyasi təcrübə baxımından Ənsarullah və HƏMAS arasındakı bu əlaqələr üzərində qurulmalı və genişləndirilməli olan metodoloji çərçivə və əsas təşkil edir.

Bu, həm media və diskursla ağıllı davranmaqda, həm də coğrafi baxımdan bir-birindən uzaq və (bəlkə də incə) İslam tarixinə istinad etmək seçimlərində fərqli olan iki ərəb sosial formalaşması arasında birləşmə vasitələrini asanlaşdırmaqda məzhəb ayrılığı cəhdlərinə qarşı böyük bir qırılma deməkdir.

Bu münasibətlərə əsaslanaraq, müstəmləkəçi ittifaq, ərəb prosesinə və onların yaxın onillikdə çox ehtiyac duyacağımız soyqırım layihələrinə qarşı davamlı ərəb tarixi bloku qurmağın yeganə yoludur.

Ona görə də bu gün biz Əqsa tufanı ilə sıxışanların, ondan əvvəlki dövrdən qidalananların və Suriyada daxili qütbləşmənin iki tərəfinin təfriqə yaymaq, xəyali və məsuliyyətsiz xallar toplamaq üçün ziddiyyətləri və keçmiş hadisələri qazıb qızışdırmaq cəhdlərinin qarşısını almalıyıq.

Bizim etməmiz lazım olan tək şey, Əl-Əqsa tufanın böyük nailiyyəti və Məhəmməd əl-Dayfın çağırışı olan Həmas və Ənsarullah hərəkatları arasındakı əlaqə təcrübəsindən öyrənmək, onlara töhfə vermək və ondan istifadə etməkdir. Qalan hər şey sionizmə xidmətdir.

Tərcümə: YDH